het gaat niet om 'alleen'
♪ ik ben compleet met jou Ԓ
Orientation = Marriage
Samen kiezen, samen groeien
Echte liefde begint waar het gevoel ophoudt te dicteren
Liefde is een Keuze
Liefde is geen toevallige golf die je overspoelt, en ook geen storm die je zomaar overkomt. Dat noemen we verliefd zijn.
Maar liefde zelf is een keuze — een wilsdaad, geboren uit overtuiging, trouw en verantwoordelijkheid. Niet uit de grillen van het moment.
Dat een Mixed Orientation Marriage (MOM) een proces dat zich steeds verder ontvouwt, is belangrijk om te onthouden. Zolang je allebei niet op een punt bent waar je samen wilt zijn, blijf dan werken aan die weg vooruit.
Voor ons leidde dat tot een geheel nieuwe realiteit.
De verschuiving
Het begon met een eenvoudige opmerking — tijdens een bijeenkomst over een heel ander onderwerp.
Maar in mij veroorzaakte die opmerking de kettingreactie. Zoals een klein steentje een lawine in gang zet.
Het was de deur die ik nodig had om los te breken van gevoel en te komen bij vrijheid:
Authenticiteit is niet: mijn gevoel bepaalt.
Authenticiteit is: trouw blijven aan wie ik wíl zijn.
Zolang ik dacht dat mijn gevoelens mijn koers bepaalden, bleef ik stuurloos.
Maar ik ontdekte: als A waar is, dan volgt B vanzelf — wanneer je trouw wilt blijven aan wie je bent en wilt zijn.
Waar ik me mee wil identificeren omvat veel meer dan mijn seksualiteit.
Het omvat wat ik wil uitdragen: mijn geloof, mijn waarden, vertrouwen, integriteit
Dat is waar ik mijzelf compleet in wil herkennen.
Niet door iets te verloochenen, maar door het in de juiste verhouding te plaatsen.
'My Legacy'
die men mag herkennen
De paradox
In veel MOM’s leeft de gedachte dat authentiek zijn betekent: worstelen tussen identiteit en relatie.
Dat authenticiteit gelijk staat aan vervulling van gevoel die waarheid is en een mens compleet maakt.
Maar echte authenticiteit reikt veel verder. Het zit in trouw blijven aan de keuze die je hebt gemaakt, aan liefde die je wíl leven. aan de liefde die je gekozen hebt.
Ik hoefde niet langer bang te zijn voor wat ik voelde,
en ik hoefde ook niet 'net' te doen alsof het er niet was.
Het mocht er zijn — als deel van mij,
maar niet als regisseur van mijn keuzes.
Vrijheid is niet de afwezigheid van grenzen, maar het vermogen om binnen die grenzen bewust te kiezen.
Evenals mijn man een soortgelijke keus voor mij maakt.
Liefde, echte liefde, gedijt juist daar: waar twee mensen elkaar blijven kiezen, niet omdat ze moeten, maar omdat ze willen.
-
Je SSA is geen ziekte die vertroeteld moet worden.
-
Het is ook geen zonde die bestreden moet worden.
Het is simpelweg niet doorslaggevend voor de keuzes die je maakt binnen je huwelijk.
Daar spelen andere waarden, beloften en verantwoordelijkheden.
Liefde gaat niet stuk op verschil, maar groeit in de ruimte die we elkaar geven om compleet, eerlijk, kwetsbaar te zijn.
De keuze voor samen
Waarde ligt niet in het blijven voeden van het gevoel dat je iets mist — want dat houdt juist vast aan gemis.
Dat gevoel van 'tekortgedaan' staat haaks op de keuze om lief te hebben.
Daarvan ligt de oplossing namelijk niet in: het negeren dat er zowel ssa- en heterogevoelens een rol spelen in de relatie.
Echte vrijheid ontstaat wanneer je bewust kiest wat je wíl laten groeien. Een keuze maken voor je huwelijk betekent ook kiezen voor de persoon met wie je trouwde — niet uit verplichting, maar uit liefde, uit de wil om samen verder te bouwen.
Zo groeide onze relatie naar een plek waar ik kon zeggen: Ik ontken mezelf niets. Ik weet wie ik ben, ik ben compleet, en ik ben tevreden met wat ik heb — en met wie ik heb gekozen. Dat is geen beperking, maar richting.
Een bewuste, liefdevolle oriëntatie: wij.
Het ging niet langer over wat we misten, maar over wat we wilden bouwen.
Niet meer met angst voor tekort, maar met acceptatie van elkaar.
En geloof het of niet, ook mijn man moest die keuze maken.
Alle mumbo jumbo aan gayscripts en religieuze vaagheden gingen de kachel in. Ik neig geen van beide kanten op.
Ik volg niet mijn gevoel, noch dat ik (lees: wij!) de slogan hanteer "een kruis te moeten dragen". Omdat scheiden geen goede Christelijke weg is bij ssa...
en dus sjokken we samen voort...
Ik ben er van overtuigt dat God dat niet zo bedoelt. Om gefrustreerd en met somber hart, jezelf centraal te stellen. Voort sjouwen terwijl het huwelijk in een staat van eenzaamheid verzandt. Dat is 'eigenbelang' ondersteunen.
Het gaat over aandacht, liefde en totale acceptatie. Met onvervalste oprechtheid willen omgaan met dat wat je is toevertrouwd.
Liefde rust niet op de afwezigheid van strijd, maar op de aanwezigheid van gezamenlijke keuzes, geborgenheid en trouw.
God vraagt niet om beroofd van geluk voort te strompelen
Intimiteit — Seks & SSA in een huwelijk
Ja zeker! Met plezier
Hoewel sommige aspecten misschien anders zijn dan bij een typisch heterostel, ervaren wij passie, verbondenheid en genot in onze seksuele relatie.
Als je geen tijd hebt voor je passie, is het dan wel je passie?
Het begint bij opnieuw leren opbouwen — zonder moeten of eisen — maar bovenal de tijd ervoor nemen.
TIJD is een juist ingrediënt voor meerdere aspecten,
proefondervindelijk hieronder wat voorbeelden:
-
De tijd voor elkaar nemen.
Het dagelijkse leven kan veel tijd wegkapen maar... Samen praten is tenminste zo belangrijk als de seks.
-
Tijd nemen om ontspanning, sfeer, spontaniteit en gezelligheid weer te herstellen.
Tijd nemen om te investeren in elkaar.
Actief bezig zijn om samen leuke dingen te doen.
Een (romantisch) weekendje uit samen.
-
Zie het samen als een uitdaging om tijd vrij te maken om inventief uit te vogelen intimiteit weer leuk te maken.
-
Tijd nemen om elkaar (her)nieuwd te leren kennen
om én weer intiem te durven zijn en om je open te stellen voor de ander.
De ander leren kennen zoals je zelf gekend wilt worden, op een plek waar vertrouwen niet wordt geschonden.
Vergeet niet dat je elkaars belofte bent! Zo ontstond een nieuw hoopvol en oprecht verlangen naar liefde en intimiteit. Wederzijds!
Openheid en bevestiging.
De basis voor een natuurlijke en veilige omgeving voor ons beiden — berust op open en eerlijke communicatie.
Door te praten over vergeving voor pijn die we elkaar, onbewust of onbedoeld, hadden aangedaan of stil te staan bij verwaarloosde gevoelens.
Het creëerde de ruimte waarin ik/wij kon(den) toelaten om weer in elkaar te gaan geloven. Het was de broodnodige bevestiging voor kwetsbaarheid om gevoelens te delen. Door te (h)erkennen, te luisteren en samen conclusies te trekken.
Opwinding, genot en tederheid bloeien dáár waar je hart zich naar uitstrekt
Onverwacht, maar zonder twijfel, ontstond er een nieuw en oprecht verlangen naar liefde en intimiteit — waar je samen met creativiteit en plezier zoekt naar verbondenheid en vervulling. Het is ook gewoon leuk om samen vindingrijk te zijn om seks speciaal, fantasierijk, goed en liefdevol te laten zijn.
Liefde is geen gevoel dat toevallig voorbijdrijft.
Voor ons speelt het aspect ‘voorkeur’ eigenlijk geen rol meer.
We accepteren elkaar volledig, zoals we zijn.
Want het is eenvoudigweg niet waar dat een seksuele relatie in een monogame Mixed Orientation Marriage per definitie beperkt zou zijn. Zeker, seks in een MOM kan problematisch zijn — dat hebben we zelf ervaren — maar het kan zich dus ook zeer zeker verder, en naar veel beter, ontwikkelen.
LOVE is not a feeling but an act of your will.
(Gospelsong van Don Francisco)
Intimiteit groeit uit keuzes — diepgewortelde overtuigingen van op de juiste weg te zijn. Het is waar je hart, geloof en toewijding liggen: datgene wat je hebt herkend, erkend en geaccepteerd als waarheid.
Liefde is een daad van je wil.
Een bewuste keuze om te geven, om te blijven, om trouw te zijn aan wat je samen wilt bouwen.
Dat is het fundament waar ons huwelijk op rust — stevig, eerlijk, en geworteld in vrijheid.